ให้ทำอย่างไร เมื่อลูกเกิดสมาธิแล้วบ่นว่าแสบตา

หลายคนพาลูกเดินร่วมกับหมู่
แล้วเกิดแสงสว่างที่เด็กไม่เข้าใจ
นึกว่าเป็นแสงแดดหรืออะไรแทงตา
ซึ่งเราคิดว่าน่าจะเป็นของดี
แต่เด็กกลับรู้สึกว่าแสบตา ทำให้บางคนไม่อยากเดิน

ทางหนึ่งคือ เราต้องเข้าใจก่อนว่า
คนไม่ได้ชอบแสงเสมอไป
โดยเฉพาะแสงที่จ้าๆเกินๆ
เราถึงต้องมีม่านไว้ลดแสงในห้องทำงานหรือห้องนั่งเล่นกัน

สิ่งที่คนชอบจริงๆ คือปีติสุขและความรู้สึกกว้างขวาง
ฉะนั้น ถ้าเด็กบ่นว่าแสบตา
เราก็ค่อยๆให้จิตเขามีสติรับรู้สิ่งที่ควรรู้ก่อนเป็นขั้นๆ
เช่น ถามเขาว่า ตอนนี้มีความสุขไหม?
ถ้าบอกว่ามี ก็ถามอีกว่า ตอนนี้รู้สึกกว้างๆไหม?
ถ้าบอกว่ากว้าง ก็ถามอีกว่า กว้างแล้วสว่างด้วยไหม?

จิตที่รับรู้เป็นขั้นๆ และจับความสุข ความกว้างก่อน
จะรับแสงได้แบบไม่เป็นทุกข์ แล้วเกิดความติดใจ
แทนที่จะเกิดความไม่ชอบใจ
(ฮิมสอนเด็กรุ่งอรุณ ป.​๔ เกิดอาการนี้กัน
ซึ่งครึ่งต่อครึ่งบอกว่าไม่ชอบ
ล่าสุดฝนมาเล่าให้ฟังอีกว่า น้องฌาน อายุ ๓ ขวบ
เกิดแสงแสบตาตั้งแต่แรก
พอให้เดินอีก บอกว่าแสงแดดเข้าตา แสบตา
ซึ่งผู้ใหญ่อยากแสบตา พยายามกันยังไม่ได้
แต่เด็กที่จิตยังผ่องแผ้วง่าย พอได้ กลับรู้สึกไม่ดีซะงั้น)